Adam kadının gözlerine bakarak “Bu kadın var ya” diye başladı sözlerine, “Bu kadın olmasa ben bugün bunları yapamazdım” diye devam ederken gözlerinden yaşlar dökülmeye başladı. Adamın yanaklarını okşayan kadın, gözyaşlarına dokundu. Islanan parmaklarını dudaklarına götürdü, adamın gözyaşları artık kadının bedenindeydi. İçinde sonsuz aşk barındıran bu minicik damlaların soğuk ve ruhsuz zeminle buluşması, büyük bir ziyan olurdu. Aşkın tadı tuzluymuş. Hiç düşünmemiştim.
Asmalımescit’te bir Cumartesi gecesi… Dünyanın en güzel çiftiyle aynı masadayım. İkinci yıldönümlerinin ilk dakikalarında onların yanında bulunduğum için tarihteki en şanslı insan olduğumu düşünüyorum. Öyle bir konuşma geçiyor ki, kendimi dünyanın en romantik aşk filmini çeken bir kamera gibi hissediyorum. Gerçekten de olur muymuş böyle aşkla diye soruyorum içimden. Sanki Asmalımescit’te değil, Kolera’dayım. Salih, Tina’ya ilân-ı aşk ediyor. Hayranlıkla izliyorum ve onları bu şekilde görmek içimde insanlıkla alakalı umutların yeşermesine sebep oluyor.
Geçen zamanla beraber aşk ve sevgiye azalan inanç, gelecekle alakalı olumsuz görüşlerimizin temelini oluşturuyor maalesef. İlginçtir ki, herkes ilgilendiği cinsiyetle alakalı ağır eleştiriler yapıyor, ancak kimse doyamıyor bedenlere. Tüketim toplumu klişe bir söylem olabilir ancak bir o kadar da doğru. Sadece parayla değil, duygularla da tüketim yapıyoruz. Hem de çok ciddi bir oranda…
Özellikle sosyal medyada bu durumu açıkça gözlemleyebiliriz. Yaratılan ideal güzellik ve yakışıklılık imajları, son derece yapay olmalarına rağmen, ciddi orandaki insanın hayallerini süslüyor ve bu gerçekleşirken kimse aynaya bakmıyor. Tabi ki, kendimiz için en iyi olanı istemeliyiz ancak bunu yaparken iyinin tanımını da doğru yapmalıyız. “Acaba bundan daha iyisi olabilir mi?” sorusunun getirdiği merak ile sevgi dolu kalpleri sömürüyoruz. Seneler geçtiğinde elimizde kalan yalnızlık, hiçbir zaman mükemmele erişemeyeceğimiz gerçeğinin sert tokadıyla beraber bize miras kalıyor.
Yanımdaki genç çifti izlemeye devam ediyorum. Bana bu eşsiz anı yaşatmakla kalmayıp, bir de ağladıkları ve çok konuştukları için benden özür diliyorlar benim onlara teşekkür etmem gereken yerde. Ne güzel insanlar, ne güzel kalpler var bu dünyada! Aşk filmlerde değil, gerçekte de yaşıyormuş diyorum içimden mutlulukla.
Çevrenizdeki aşkları izleyin ve onlarla mutlu olmayı öğrenin. Çünkü dünya üzerinde inanılmaz bir şey oluyorsa, emin olun sadece orada olmuyordur; olmayacaktır.
(Ö ve G, sizi seviyorum!)
