Dile kolay, 13 yıldır Avrupa’da bir turneye gelmemiş olan Mariah Carey, dünya turnesine çıkıyor ve Avrupa’ya geliyordu. Gitmemek olmazdı tabii. Turne tarihleri açıklanır açıklanmaz, ayarlamaları yapıp, Stokholm konserinde karar kıldım. Bileti alır almaz heyecanlı bir bekleyiş başladı; acaba bir aksilik ve erteleme olmadan konser gerçekleşebilecek miydi? Malum, yaşayan az sayıdaki “modern diva”dan biri olan Carey kaprisleriyle de ünlüydü. Ama korktuğum olmadı ve konser günü olan 2 Nisan gelip çattı…
Konserin gerçekleşeceği Ericsson Globe Arena, Stokholm’ün şehir merkezine uzak bir yerde ama diğer Avrupa şehirlerinde olduğu gibi burada da, metro ile ulaşım son derece rahat ve kolay. Erken geldiğimiz mekânı ve çevresini kısa bir turla keşfettikten sonra, bir şeyler atıştırıyor ve doğruca giriş kapısına yöneliyoruz. İçeride turnenin hediyelik eşyalarının satıldığı standlar, yiyecek, içecek alanları ve hatırı sayılır bir kalabalık var. Yerimizi alıp, çalan müzikler eşliğinde beklemeye başlıyoruz. Mariah Carey fazla gecikmeden 21:20 gibi coşkulu alkışlar ve ıslıklar eşliğinde sahneye çıkıyor. Hem de, yakışıklı ve kaslı dansçılarının elleri üzerinde taşınarak, tam bir diva gibi…
Konser, turneye adını veren “Fantasy” parçasının Def Club ve Bad Boy Mix’leriyle hareketli bir şekilde açıldı. Daha ilk andan Mariah Carey beş oktavlık sesinin tüm hünerlerini sergilemeye başlamıştı bile. Bazı yerlerde âdeta bülbül gibi şakıyor, bizim ancak ıslık çalarak yapabileceğimiz sesler çıkarıyordu. Tıpkı yıllar önce şarkılarının kayıtlarında yaptığı gibi. Art arda gelen “Emotions”, “My All”, “Always Be My Baby” derken, gecenin sürprizlerinden biri beliriyor sahnedeki dev ekranda… “Jackson 5”! Mariah Carey 1992 yılında Trey Lorenz’le birlikte kaydettiği Jackson 5 klasiği “I’ll Be There”i hem sahneye gelen Trey Lorenz, hem de ekrandaki Jackson 5’la birlikte söylüyor. Bu bölüm aynı zamanda Michael Jackson için hüzünlü bir anmaya dönüşüyor, duygulanıyoruz. Ardından gelen “Touch My Body” ile toparlanıyor, “Loverboy”, “I Know What You Want”, “Heartbreaker”, “Against All Odds”, “One Sweet Day”, “Shake It Off” derken zamanın nasıl geçtiğini anlamıyoruz.
Konserde Mariah Carey’nin vefalı ve duygusal anları Michael Jackson’la sınırlı kalmadı. Gözlerimin dolduğu ve Whitney Houston’la birlikte söyledikleri “When You Believe”i de kolay kolay unutamayacağım. Önce Whitney Houston için övgü dolu sözler söyleyip, sonra dev ekrana parçanın video klibi ve Whitney Houston’ın görüntülerini yansıtarak bir düet yaptı ki, parça bittiğinde ağlamak üzereydim. Ardından gelen “Hero” ile öldürücü darbeyi vurup, sahneden ayrılıyor. Tabi kimsenin O’nu kolay bırakmaya niyeti yok, alkışlar, ıslıklara, tezahüratlara karışıyor…
O da fazla naz yapmadan, bis için geri dönüyor. “We Belong Together”, “Butterfly” ve elbette “Without You” bu rüya gibi konsere noktayı koyuyor. Hem de albüm kaydı kadar iyi bir performansla. Biz de şarkıyı söylemeye devam edip, “iyi ki onca yolu gelmişiz, fazlasıyla değdi” diye sevinerek salondan ayrılıyoruz.
Mariah Carey, 8 tır ve 4 otobüsle çıktığı bu turnede, birbirinden göz alıcı kostümler giyiyor. Hepsi pırıl pırıl parlayan bu kostümler; bazen uzun bir gece elbisesi, bazen de kendisi kadar ünlü güzel bacaklarını ortaya koyan bodyler oluyor. Ama hiç biri 50 karatlık nişan yüzüğü kadar göz kamaştırmıyor! Zaten Carey de zaman zaman yaptığı esprilerde sözü nişanlı olmasına getiriyor. Sahnede beklediğimden daha konuşkan, sıcak ve hareketli bir “diva” gördüm. Çocuklarından bahsedip, fotoğraflarını bile paylaştı bizimle. Umarım O’nu Avrupa’da yeniden dinlemek için bir 13 yıl daha beklemek zorunda kalmayız…
