Berkin Elvan’ın Anısına…
Türkiye zor günler geçiriyor. Yer yer kutuplaşmalar yaşansa da vicdanların toplandığı kare bir: ekmek ve ölüm. Belki de bizi en çok üzen ve herkesi bir araya getiren şeyin neler olduğunu bulmak gerekiyor bu karede. Berkin’in çocuk olması mı bizi bir araya getirdi? Yoksa elinde taşıdığı o ekmeğin aslında Türkiye’deki alt ve orta sınıfı temsil etmesi mi bizi harekete geçirdi?
Ekmek… Üzerinde o kadar çok düşünülmüş, yazılmış ve çizilmiş bir olgudur ki bu beş harfli sözcük. Kutsaldır, su gibi gereklidir ve sofranın olmazsa olmazıdır. Ekmek bir sınıfı temsil eder. Düşük gelirlinin de, orta gelirlinin de ve hatta zenginin de sofrasından eksik olmaz. Kimi az yer kimi çok; ancak herkes ”ekmek” derdindedir bu ülkede. Hepimiz ekmeğimizi kazanmak için yaşar, o bir lokma ekmek için çalışırız. Bazen o lokmalar boğazımıza dizilir bugünlerde olduğu gibi, bazen de soframızdan eksiliverir ”ekmek” getiren olmayınca.
Çocuk da bir aile için ekmek gibidir. Bir ailenin sofrasından, yuvasından eksilen o nimeti kimse yerine geri getiremez. Kuş sütü bile eksik olmasa o sofrada, o annenin babanın gözü bir lokma ekmeği paylaştıkları evlatlarını arar. Ekmek bu yüzden kıymetlidir belki de; paylaşıldığı ve insanları bir araya getirdiği için.
Hepimiz ekmek derdindeyiz; davamız ekmek. Elinde ekmekle ölmeye gidilmez, paylaşılmaya gidilir. Eğer çocuksan o ekmeğin içine katık yapar, oyun oynamaya gidersin. Ders arasında o ekmeği kemirirsin ay sonu olunca. Bir de siz hesaplayın elinde ekmekle ölüme giden bir çocuğu? Çocuk… Ölüm… Ekmek. Bunlar bir araya gelecek şeyler midir?
Bir toplumu ayağa kaldıran şey, bu bir araya gelemeyecek üç sözcüktür. Hangi sebeple olursa olsun bir insanın hayatının hiçe sayılması, davası ekmek olan insanların en büyük nimetlerini ellerinden almak hiçbir vicdanın kaldırabileceği bir şey değildir. Ölüm meşrulaştırılırsa bir ülkede yaşamanın ne önemi kalır? Ekmek bu toplum için önemli bir kavramdır. Kavramdan da öte bir gerçekliktir. Berkin de artık bunun en büyük sembollerinden biridir. Bugün eğer ayağa kalktıysa millet, o da elimizden ”ekmeğimiz” alındığı içindir.
