Kime sorarsanız sorun yaşamının en güzel döneminin çocukluğu olduğunu söyleyecektir. Bütün çocuklar mutludur çünkü. Her ne koşulda olursa olsunlar onlar mutlu olmak için bir yol bulurlar. Eğlenecek bir şey, sevinecek bir olay yaratırlar. Belki de onlardan ders almamız gerek biz yetişkinlerin.
Çocukluk anılarıysa her zaman hatırlanır. Her hatırlandıkça gülümsetir insanı. Sevgili yazarımız Zerrin Dağcı, Evvel Zaman Hikayeleri isimli anı kitabıyla çocukluğuna tatlı bir selam gönderiyor. Sinop Boyabat’da anneannesi ve dedesiyle geçirdiği günlerini, aile büyüklerinin kendi ağızlarından dinlediği öykülerini, büyüdükten sonra özlemle yadettiği hatıralarını zerafetle dökmüş kaleme. Okurken hüzün sarıyor içinizi bazen, kimi kez gülümsüyorsunuz. O vakitlerde, o evin bahçesinde, küçük Zerrin’le olmak isteği kaplıyor benliğinizi. O rengarenk çiçekleri koklamak, asırlık ağaçların gölgesinde nefeslenmek, taze meyveleri koparmak dallarından. Tüm bunlar üşüşüveriyor hayallerinize. O asude hayatı, o muhteşem insanları Zerrin Dağcı’nın satırlarında tek tek hissediyorsunuz. O kırılgan sözcükler, o naif üslup uzun uzun dokunuyor gözyaşlarınıza.
Arka kapaktan:
Bu kitapta okuyacağınız öyküler benim evvel zamanımın hikâyesi.
Çocukken dedem benim için çok önemli bir figürdü. Hayranlıkla izlediğim, sohbetine doyamadığım, çok şey öğrendiğim, özendiğim, rol modelim ve çok sevdiğim biriydi. Pek çok şeyi ondan öğrendim.
Küçüktüm, dünyanın farkında değildim henüz, her gün yeni bir şey öğreniyordum. Dedemle beraber zaman çok güzel geçiyordu. Bana kitaplarını, coğrafya atlasını gösteriyor, ülkeleri, dağları, denizleri, nehirleri anlatıyordu. Dedem anlattıkça, büyüyünce oralara gitmenin hayallerini kuruyordum.
Sonra yıllar geçti.
Çok uzak yerlere gittim, yakın yerlerde dolaştım.
Yeni şehirler, nehirler, denizler, ülkeler, kıtalar gördüm. Yeni insanlar tanıdım.
Büyüdüm, geliştim, değiştim.
Hikâyeler yaşadım, duydum, anlattım, biriktirdim, yazdım.
Başlangıç ve bitişler oldu hayatımda.
Yaşadığım, gezdiğim kentlerin eski semtlerini gezdim. Müzelerde kadim uygarlıklardan geriye kalanları izledim.
Yeni şiirler öğrendim içinde aşk, sevgi, çöl, pirinç tarlaları olan.
Geç inen yaz akşamlarında yıldızların altında yaşanmışlıkları düşündüm.
Uzun süren kış gecelerinde, içsel yolculuklara çıktım.
Üşüyen ruhumu ısıtmak için yeni yazarlar keşfettim, kitaplar okudum.
Doğup büyüdüğüm ilçenin birbirine benzeyen yılankavi sokaklarında dolaştım.
Ağustos böceklerini, kuşları dinledim bolca. Karıncaları izledim.
Hayaller kurdum, dilekler tuttum.
Eski fotoğrafların bulunduğu albümlere tekrar tekrar baktım.
Bol bol yazı yazdım.
Bu kitapta “Balkanlardan Anadolu’ya Evvel Zaman Hikâyeleri” var.
İyi okumalar.
Yazan : F. Zerrin Dağcı
Türü : Anı
Yayınevi : Destek Yayınları
Sayfa Sayısı:256
Baskı Yılı:2013
