Güne başlarken şiir okumak, yıllar önce başlattığım bir alışkanlığım. Şimdi hatırlamıyorum ne neden oldu, hangi şiir başlattı, ya da hangi durum. İyi ki başlamışım. Başucumda duran bir kaç şiir kitabı ilk el attığım sayfalarından birini öylesine açıp okuduğum şiirlerle beni güne başlattı. Kendimi iyi hissettim bazen okuduğum şiirler acıyı anlatsa da.
Gün içinde de şiir beni çekti kendine. Coşkuluyken, üzüntülüyken, kızgınken çağırdı beni dizeler. Hala sürüyor bu alışkanlığım. Neden şiir diye düşünüyorum. Gülten Akın’ın şu tanımlaması yardımıma koşuyor. “Şiir hem haz, hem derinlik, hem sonsuz bir bağımsızlık, bağsızlık, hem çok ince bir denge, bir iç düzen. Sabır ve coşku.”
“Şiir, her şeyi söyleyebilmek sanatı, her şeyi açabilmek sanatıdır.” diyen Cemal Süreya da duygularıma tercüman oluyor.
Kütüphanemde 2 yüzü aşkın şiir kitabım var. Sözcüklerinin buluşmasına hayran olduğum ne çok şair var. İsimlerini tek tek saymak isterdim, ancak bu yazımda sevdiğim kadın şairlerden sevdiğim bir kaç şiiri paylaşmak istiyorum.
SENİ SEVDİM
Seni sevdim, seni birdenbire değil usul usul sevdim
“Uyandım bir sabah” gibi değil, öyle değil
Nasıl yürür özsu dal uçlarına
Ve günışığı sislerden düşsel ovalara
Susuzdu, suya değdi dudaklarım seni sevdim
Mevsim kirazlardan eriklerden geçti yaza döndü
Yitik ceren arayı arayı anasını buldu
Adın ölmezlendi bir ağız da benden geçerek
Soludum, üfledim, yaprak pırpırlandı Ağustos dindi
Seni sevdim, sevgilerim senden geçerek bütünlendi
Seni sevdim, küçük yuvarlak adamlar
Ve onların yoğun boyunlu kadınları
Düz gitmeden önce ülkeyi bir baştan bir başa
Yalana yaslanmış bir çeşit erk kurulmadan önce
Köprüler ve yollar tahviller senetler hükmünde
Dışa açılmadan önce içe açılmadan önce kapanmadan önce
Nehirlerimiz ve dağlarımız ve başka başka nelerimiz
Senet senet satılmadan önce
Şirketler vakıflar ocaklar kutsal kılınıp
Tanrı parsellenip kapatılmadan önce
Seni sevdim. Artık tek mümkünüm sensin
Gülten AKIN (1933 – 2015)
Kırmızı Karanfil adlı şiir kitabını edinebilirsiniz. İlk yazdığı şiirlerden itibaren bir toplu şiirler kitaplarının ilkidir. Tüm şiirlerini 3 kitapta topladı. Bir de Beni Sorarsan adlı şiir kitabını öneririm.
Bilseydim
Bilseydim sonbaharda olacağını bu işin
Yazı bir yana iterdim
Yarı kızgın, yarı gülüşle
Ev kadınlarının sinekleri kovduğu gibi..
Bir yıl içinde buluşacağımızı bilseydim
Ayları yumak yapardım
Ayrı ayrı dolaplara doldurur
Günlerini beklerdim..
Şayet asırlar unutsaydı gelişmeyi
Onları elime dolardım
Parmaklarım durana kadar
Geçmiş günlerin içinde..
Bilseydim ne zaman biteceğini ömrün,
İkimizin ömrünün
Onları bir meyva kabuğu gibi soyar
Tadlarına bakardım…
Emily Dickinson (1830 – 1886)
Benim için en özel şairlerden biri. Şiirlerinden ve yaşam öyküsünden etkilendiğim bir başka kadın. Yukarıdaki dizeler benim için bir yaşam felsefesi, hoşgörüyü bana her an hatırlatan kelimeler…
Emily Dickinson, uzun yıllar evinden dışarı çıkmadan yaşar, iki bin civarında şiir yazar, yaşarken sadece üç beş tane şiiri yayınlanır. Ailesi fark etmez bile şiir yazdığını, ölümünden sonra odasında düzenlenmiş şiirleri ortaya çıkar ve bugün en önemli modern şairlerden biri kabul edilir.
Önerdiğim bir kitabı var, Seçme Şiirler/Emily Dickinson/Türkiye İş Bankası Kültür Yayınlarından yayınlanmış.
Bir Ardıç Kuşuyum Ben
Yüzünü biriktiriyorum şimdi
Çünkü ben, bir ardıç kuşu gibi
Kendi ölümüyle beslenen
Güncesi ayrılıklarla dolu
Ve teni her yaz
Ayrı güneşlerde yanan bir çocuğum.
Ne kadar alışkınım bilsen
Yazılmayacak mektuplar için adresler alıp-vermeye
Yılların yorgunluğuyla sararan
Silik, umarsız, gizini saklı tutan
Ve bir daha yaşanmayan resimlere.
Yüzünü biriktiriyorum; çünkü yüzün
Bir sevda tohumu şimdi.
Geçerken ürpertilerle karanlıklar içinden
Tutsak ve ağzımıza sığmayan dillerimizle
Geçerken gecenin pususunda bir ırmaktan
Bütün özlemleri tadan, bütün romanlarda
Yeniden dünyaya gelen o çocuk
Ağlıyor arkamdan
Beni bırakma… Bırakma beni…
Kaç kişinin gücü yetmiştir
Yasaklanmış bir aşkı savunmaya…
Yüzünü biriktiriyorum şimdi.
Soyları kocalarının adında eriyen
Göçmen kadınlar gibi hüzünlü ve sesim titreyerek
Ne kadar alışkınım bilsen
Bütün kanamalara gülümseyerek.
Bir ardıç kuşuyum ben
Toprağa düşeceğim bir gün
İçimde çimlenen tohum çatlatıp yüreğimi
Ağaca dönsün ve yüzyıl yaşasın diye
Hiç ardıma bakmadan öleceğim.
Yüzünü biriktiriyorum şimdi.
Zerrin Taşpınar (1947 – …. )
Bir Ardıç Kuşuyum Ben adlı şiir kitabını öneririm.
Başucunuzda bir şiir kitabınız olsun, her gün bir kaç satır ile arkadaşınız olsun, benim şiirim diyeceğiniz şiirleriniz olsun ve sözcüklerle sohbetiniz bol olsun. Duygularınız şiir olsun.
Yıllar önce yazdığım bir şiiri sizlere hediye etmek istiyorum.
Benim Yıldızlarım Var
Benim yıldızlarım var…
Ben hâlâ hayal kurar ve yıldızlara uzanırım.
Her seferinde birkaç tane alır, başucumda duran çekmeceme atarım.
Ertesi akşam korkarak bakarım gökyüzüne, ya bittilerse?
Ama onlar paylaşımdan memnun,
Sırrımı saklar ve her gün yeniden çoğalırlar.
Yıldızlarım benim geleceğim,
Yıldızlar benim umudum,
Yıldızlarım benim hayallerimin arkadaşı.
Yıldızlar hayallerime giden yolun ışığı…
İsterseniz,
Eğer gerçekten isterseniz paylaşırım yıldızlarımı sizinle.
Ya da siz denersiniz, hemen, evet bu gece,
Giderken kimse görmeden alıverirsiniz birkaç tane…
Korkmayın tükenmez yıldızlar…
Sizin de yıldızınız tükenmesin…
Yasemin Sungur
