Hayattan Öğrendiklerim- I

Büyük usta Ataol Behramoğlu’nun harikulade şiiri “Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var”ı tekrar okuyunca aklıma bir sürü düşünce üşüştü. Şunu fark ettim ki, yaşım elliye yaklaştıkça hayattan öğrendiklerimi düşünmeye daha çok başlıyorum. Bununla beraber düşündükçe de bunları paylaşma ihtiyacı hissediyor insan. Hayattan birçok ders aldım ve almaya devam ediyorum. Olayların, kişilerin üzerinde uzun uzun düşünme ve değerlendirme şansım oluyor. Bu yazımda, son zamanlarda öğrendiklerimden, ancak bende uzun süre etkisi olacak bir sözden bahsetmek istiyorum. Okuduğum ve etkilendiğim söz şu oldu.

“Zaman armutları olgunlaştırır insanları değil.”

Ne kadar damıtılmış ve doğru bir söz. Bunu okuduktan sonra bu gözle etrafıma tekrar bakmaya başladım. Çok doğru, zaman insanları olgunlaştırmıyor. Bizi daha olgun, daha anlayışlı yapan şeyler yaşadığımız deneyimler oluyor. Bunlar da genellikle acı tecrübeler oluyor. Yaşadığımız her olay sonrası bir öznel muhakeme yaptığımız zaman, “Bunda benim payım neydi?” diye düşündüğümüz zaman gerçek bir gelişim, olgunluk yolculuğu başlıyor.

Gerçekten bilge olan kişilerin merhametli, saygın, kıymeti bilinen kişiler olmasının ardında, kendilerini yönetme becerisi ve çevrelerindeki ilişkiyi yönetme becerileri olduğunu görüyorum.

Şunu da çok iyi biliyorum ki, hayattan herkesin öğrendikleri çok farklı, çok değişken. Çünkü yaşadıklarımızı değerlendirirken “değerlerimiz” esas faktör olarak ön planda.

Mesela değerlerimiz arasında maddiyat ön plandaysa ve eğer bir ticari ilişkide zarar görüyorsak “Babana bile güvenmeyeceksin” çıkarımı yapıyor ve bunu hayatta öğrendiklerimiz arasında ön sıralara koyuyoruz. Bu bağlamda etrafımızdaki tüm kişilere güvensiz bir yaklaşım gösteriyoruz. Bu da mutsuzluk ve huzursuzluğu beraberinde getiriyor.

Ancak “paylaşmak” değerlerimiz arasında güçlü bir yer alıyorsa bunu gerçekleştirmek için fırsat arıyor, dar zaman bol zaman gözetmeksizin yardım ellerimizi uzatmak için imkanlar yaratıyoruz. Bu da hayatımızı daha üretken ve bereketli kılıyor.

Değerler konusu bir sonraki yazının konusu, şimdilik kalın sağlıcakla…

Anıl Akın

Önceki İçerikYine Yollardayım
Sonraki İçerikOkurun Gözünden: 6.27 Treni ya da Var Olmaya Dair
Anıl Akın
“Eğitmenlik, danışmanlık ve koçluk yapan Anıl, uzun yıllar kurumsal hayatta çalıştıktan sonra yeni ufuklara yelken açtı. Hayat boyu öğrenci olmayı, paylaşmayı, üretmeyi çok seviyor. İTÜ Çekirdek bünyesinde yeni girişimlere mentörlük yaparken, gönüllü faaliyetlerde bulunmayı da ihmal etmiyor. Vazgeçilmezleri; ailesi, ülkesi, değerleri”