Zaman sarardı,
Ben küflü çıkınımdan doldurdum ağzımın payını,
Bir dilim gök karardı yanı başımda
Bir serçe koştu samanlığa
Müzik dağıldı dağların ardına
Ben dağıldım
Yüzümde benlik dağıldı,
Sesim yankılanmadı da
Sessizliğim savruldu.
Köşe başına birikmiş dedikoduda kaynadı adım
Adımlarımda dağıldı yaşım,
Yaş aralığına sıkıştı hayaller
Ben büyüdükçe onlar sarardı.
Dün dediğimiz hiçbir şeyin
Bugünde esamesi bile okunmadı
Dağları aştı müzik sonra
Kulağımda yankılandı.
Oysa daha yeni başparmaklarımla çekiştiriyordum pantolon askımı,
Daha yeni toprak olmuştu üstüm başım,
Yeni avuçlarımda iziyle göğe yükselmişti uçan balonum
Yanında rengarenk uçurmam,
En fazla dündü çocukça gülüşlerim.
Evet zaman sarardı
Zaman beni sardı
Yaşam beni sarmadı,
Su yüzeyinde ilerleyen kağıttan bir gemi misali
Gördüm geçirdim sadece hayatı,
Ne limana yanaşabildim bir solukluk
Ne kendimin farkına varabildim,
Şimdi suyun sonu görünüyor işte
Islak kağıt dağılmaktan öncesi
Nefesim ciğerlerimde belki de
Enerji verirdi eskiden
Oysa şimdi yük fazlalığı yerine.
En iyisi türküye bırakmak kendini,
Bırakalım üşüsün lambada titreyen alev bizimle..
Gölge SÜMER
