Hani derler ya
“adam gibi adam” diye,
kadın gibi kadındır şiir seven kadınlar.
Ağız dolusu güler güldü mü,
kitabına göredir attığı kahkahalar.
Felaket habercisidir gözyaşları,
ağladığında yürekte kıyamet kopar!
Çayı da sever şiir seven kadınlar,
rakıyı da.
Sırdaş olmasını da bilir, sarhoş olmasını da.
Çilingir sofrasında papatya gibidir,
orkidedir kuş sütü eksik masada.
Oturmasını da bilir, kalkmasını da,
şiir gibi konuşmasını da.
Şiir seven kadınlar
giyinmeyi de bilir, süslenmesini de.
Rüzgar gibi hırslanmasını da bilir,
yağmur gibi hislenmesini de.
Hem aşkın, hem ayrılığın hakkını verir;
gelmesini de bilir,
gitmesini de.
MİTHAT ÖZLÜ
